“அவளை நான் ரியலில் பார்க்கணும்” என்றார். எனக்கு பகீரென்றது. மை காட். என் ஃபேண்டஸி இப்போது நிஜமான சேலஞ்சை சந்திக்கிறது. மனது எல்லாம் படபடத்தது. வேசாக வியற்வை வந்தது. சுந்தரனை எவ்வளவு தூரம் நம்புவது. வெப் கேமில் கவிதாவை காட்டி உள்ளேன், ஆனால், இப்போ நிஜமாக. இருதயம் வேகம், வேகமாக அடித்துக் கொண்டது. அதே சமயம், என் தண்டு நிமிர்ந்துக் கொண்டது நிஜம். என்னை, மூளை அல்ல, என் தண்டுதான் கண்ட்ரோல் செய்தது.
“மலையாள செட் ஸேரியில் சார்” என்றேன்.
“அப்ப, ஈஸியா கண்டுபிடிக்கலாம். ஓக்கே ராஜ். ஒரு அரை மணி நேரம் காத்திருங்க, நான் வறேன்” என்று சொன்னார். என் செல் ஸ்கீரின் ப்ளாங்க் ஆனது. எங்கே? எங்கே? என்று மெஸேஜ் அடித்துக் கொண்டே இருந்தேன். ஆனால் ரிப்ளை வரவில்லை. ஒருவேளை, நேரடியாக போய் கவிதாவிடமே பேசி விடுவாரோ? என்ன நடக்குமோ? என்று பதட்டத்துடன் இருந்தேன். முழுதாக ஒரு மணி நேரம் இருக்கும்.
“ராஜ் இருக்கீங்களா?” என்ற எஸ். எம். ஏஸ் மெஸேஜ் வந்தது.
“இருக்கேன் சார்” என்று மெஸேஜ் அனுப்பினேன்.
“உங்க மெயில் பாருங்க?”
மெல்ல என் மெயிலை ஓப்பன் செய்தேன். ஒரு வீடியோ. முதலில் கலங்கலாக, பின் தெள்ள, தெளிவாக. மை காட். டைரக்டர் அல்லவா? வீடியோவை ஓட விட்டேன். அதில், என் மனைவி நடந்துக் கொண்டு இருந்தாள். அவள் மார்பகங்கள் குலுங்கிக் கொண்டு இருந்தது. மலையாள செட்டப்பில் அருமையாக இருந்தாள் கவிதா.
“உன் மனைவிதானே இது? என்றது எஸ். எம். எஸ் மெஸேஜ்.
“ஆமாம்” என்றேன்.
“சூப்பரா இருக்கா?”
எனக்கு தண்டு விறைத்தது. குண்டு பூ நடிகை கணவரையே கவிழ்த்து விட்டாளே?
“நல்ல முலை ராஜ்”
“ம்ம்ம்”
“நல்ல குண்டி, இப்படி, உன் மனைவியை சொன்னா , உங்களுக்கு கோபம் வருதா?” என்றது மெஸேஜ்.
“ம்கூம், உண்மையை சொல்ல போனா கிக்கா இருக்கு சார்”
“குட். ஆனா, நல்லா அம்சமா இருக்கா உன் பெண்டாட்டி” என்றது எஸ். எம். ஏஸ் மெஸேஜ்.
“தேங்க்ஸ் சார்” என்றேன்.
“உஙக கவிதா ப்ரா பாக்கணுமே” என்றார் மெஸேஜில்.
“அப்புறம்”
“ஜட்டி கூட”
“போஸ்டில் அனுப்பட்டுமா சார்” என்றேன் தயங்கிக் கொண்டே.
“இல்லை, நான் நேரில் வறேன். வந்து பார்க்கணும்” என்று அவர் அனுப்பிய எஸ். எம். எஸ் மெஸேஜை பார்த்து எனக்கு விக்கலே வந்தது. எங்கே, என் வீட்டுக்கா?
“ஆமாம் ராஜ். நான் உங்க வீட்டுக்கே வறேன், ஓக்கே”
“சார்”
“அடுத்த லெவலுக்கு போகலாம். இப்படி குழந்தை மாதிரி பேசிட்டு எல்லாம் இருக்க வேணாம். நான் உன் வீட்டுக்கு வறேன்” என்றது எஸ். எம். ஏஸ் மெஸேஜ்.
“சார்” என்ற எனக்கு பதட்டம் அதிகமானது.
“போரூர் தானே?”
“ஆமாம் சார்” என்று இழுத்தேன். எனக்கு ஷாக்கானது. இது எப்படி இவருக்கு தெரியும்? எனக்கு பயம் அதிகமானது. ஒரு வேளை, என் மூடத்தனத்தால் அழிந்து போகிறேனா? கவிதா. ஒரு வேளை அளவு கடந்து செல்கிறோமா? முட்டாள்தனமா? அமைதியான என் வீட்டில் குழப்பத்தில் ஆழ்த்துகிறோமா? என்ற பலவித எண்ணங்கள் என் மனதில் அலை பாய ஆரம்பித்தது.
அதே சமயம். என் தண்டு வீங்கியது. குண்டு பூ நடிகை நினைவுக்கு வந்தாள். சுந்தரன் என் நினைவுக்கு வந்தார். என் சக்தி எல்லாம் இழந்தது போல உணர்ந்தேன். நிச்சயம், அவரை பார்த்து எதிர்க்கும் சக்தி எனக்கு கிடையாது. அவர் சொல்வதை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டியதுதான்.
“எப்படி சார், கண்டு பிடிச்சீங்க?” என்றேன்.
“உங்க வீட்டையா, பிக் பஸாரில் இருந்து உன் மனைவியை தொடர்ந்து சென்றேன்”
“சார். நீங்க ஒரு செலிபிரிட்டி” என்று தடுமாறினேன்.
“எப்பவும் வெளியே, மாறு வேஷத்தில் போவேன். அதனால் ஈஸியா இருந்தது“
“ஓ”
“சொல்லு, உங்க வீட்டு நம்பர்” என்றார். எனக்கு கை உதறல் எடுத்தது கொஞ்சம்.
“சார், நீங்க அங்க வேணாம். பிரச்சனை ஏதாவது ஆகும்”
“ஓ”
“எனக்கு ஒரு ஐடியா சார்”
“என்னது அது”
“நீங்க என் வீட்டுக்கு மாறு வேஷத்தில் போங்க. என் வீட்டில் ராமுன்னு ஒரு வயசானவர் இருக்கார். நீங்க இண்டர்நெட் ரிப்பேர்னு போங்க”
“அப்புறம்”
“நான் கவிதா ட்ரஸ் எல்லாம் பாத்ரூமில் இருக்கும். நீங்க பார்க்கலாம்”
“நல்ல யோசனை”
“தாங்க்ஸ்”
“சரி. உங்க ப்ளாட் நம்பர்” என்ரதும் என் கை உதறல் எடுத்தது. என் உடல் ஆடியது. ஒரு பக்கம் பயம், இன்னொரு பக்கம் செக்ஸ் எண்ணம். நாலு என்று டைப் செய்தேன்.
“நாலா, முழு நம்பர் கொடுங்க ராஜ்”
ஓடி விடலாமா? இல்லை கம்ப்யூட்டரை ஆஃப் செய்துவிடலாமா? இன்னும் நேரம் இருக்கு. அடுத்த முடிவு எடுத்தால், என் வாழ்க்கை. கடைசியில் என் ஆர்வம் என்னை செக்ஸ் வழியில் நடத்தியது.
“ஸீரோ”
“நாப்பதா?” என்றது சுந்தரன் மெஸேஜ்.
என் கை நடுங்கியது, என் வியற்வையை துடைத்துக் கொண்டேன். ஒரு வழியாக 6 அழுத்தினேன்.
“ஓ. 406”
“ஆமாம் சார்”
“ஷ்யூர்”
“ஷ்யூர்”
“நான் இப்பவே உன் வீட்டுக்கு போறேன். நீங்க ராமுக்கு சொல்லிடுங்க” என்றார்.
எல்லாம் கனவு போல இருந்தது.